Πατήρ Φιλόθεος Φάρος - "ΣΤΑ ΑΚΡΑ"

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

70 φορές το 7

Πόσο αδύναμος ή δυνατός είμαι δεν γνωρίζω
Ενα τίποτα ή κάτι ;
Κάτι μεγάλο ή κάτι μικρό ;
Κάτι με αξία ή κάτι χωρίς αξία ;
Κάτι που μόνο μέσα από μια Ορθόδοξη ζωή μπορεί να έχει αξία ή κάτι που η Ορθόδοξη ζωή το ολοκληρώνει σαν ύπαρξη και το απογειώνει ;
Ολα έχουν απαντηθεί "θεολογικά" ,υπάρχουν πλήθος συγγραμάτων και κείμενα αγίων ανθρώπων και Πατέρων που απαντούν.
Η προσωπική όμως διαπίστωση μέσα μου με τρομάζει
Θέλω αλλά δεν αρκεί
Το ξέρω αλλά δεν αρκεί
Προσπαθώ αλλά δεν αρκεί
Τίποτα δεν αρκεί σε αυτή την μάχη
Μετανοώ σημαίνει αλλάζω νου .Σημαίνει αναγνωρίζω ότι αυτό που κάνω δεν είναι σωστό και αποφασίζω να ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ
Ετσι συνειδητοποιώ πως ΔΕΝ μετανοώ , ΔΕΝ αναγνωρίζω ότι αυτό που κάνω δεν είναι σωστό και ΔΕΝ αποφασίζω να μην τον ξανακάνω
Απλά η "μετάνοιά μου" αυτό το "είδος μετανοίας" που διαθέτω είναι ένα περίεργο είδος μετανοίας
Είναι πιο πολύ "ανακοίνωση" αμαρτιών στον πνευματικό μου όπου γνωρίζω όμως πως αυτές τις αμαρτίες τις αγαπώ , τις έχω ανάγκη , είναι μέρος της ύπαρξής μου ,του εαυτού μου , της φύσεώς μου της πεπτοκώτας που ίσως μέσα μου ακόμα να μην έχω πεισθεί πως αυτά που καταδικάζω στον εαυτό μου ως "σκάρτα" είναι όντως "σκάρτα" και δεν είναι φυσιολογικές ανάγκες όπως η τροφή και το νερό
Ανακοίνωση αμαρτιών χωρίς δύναμη μη επαναλήψεων τους
Aνακοίνωση αμαρτίας , και μέσα μου υπάρχει η πραγματική προσωπική μου αλήθεια
Aμάρτησα αλλά δεν θεωρώ ότι είναι κακό , δεν νιώθω ότι έκανα κακό στη ψυχή μου , θεωρώ πως πιο κακό μου κάνει ψυχολογικά η καταπίεση της φύσης μου και η καταδυνάστευση της εώς την πλήρη "εξόντωσή" της
Κι αν η "εξόντωση" των "πτώσεων" σημαίνει "νίκη" θέλει ως αντίποδα μια ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΗ πνευματική κατάρτιση και ζωή για να μπορέσει να αντισταθμίσει την απουσία της φθαρτής ηδονής με την πνευματική ηδονή ,που δεν μπορεί να συγκριθεί με καμμία ανθρώπινη χαρά
Εχω ένα δρόμο μέχρι εκεί
Μεγάλο δρόμο , που μπορεί - πιθανόν- να μην τον διασχίσω ποτέ
Και αν δεν φτάσω ποτέ στην "αγιότητα" μέχρι το τέλος της ζωής μου θα ζω με αυτού του είδους τις εξομολογήσεις
Εξομολογήσεις - Δηλώσεις
Δηλώσεις - Παρουσιάσεις
Εκθεση ιδεών
Εκθεση πράξεων
Και αφού παρουσιάζω τις πράξεις μου μετά θα μπορώ να κοινωνήσω τα Αχραντα μυστήρια
Θεέ μου δως μου "Μετάνοια"
Δως μου "φώτιση" να καταλάβω τα "γιατί" σου , και τα "πως"
Χωρίς τα "γιατί" δεν έχουν νόημα στη καρδιά μου οι "δηλώσεις"
Αυτό κακό αυτό καλό , θεσπισμένα από ανθρώπους , σε άλλες εποχές , σε άλλες καταστάσεις , σε άλλες κοινωνικές δομές από την σημερινή
Δεν μου αρκεί για να σωθώ
Θέλω το "Γιατί"
Γιατί αυτό κακό
Γιατί αυτό καλό
Το "κακό" καλό σε μένα , και το καλό κι αυτό καλό
Κι από τα τόσα τα καλά , ποιό να διαλέξω και ποιό να ξεχωρίσω
Νόμοι ανθρώπινοι και νόμοι Θεού , μα η καρδιά νόμους δεν θέλει
Η καρδιά Θέλει να θέλει
Κι αυτό που θέλει να γνωρίζει το γιατί
Γιατί το θέλει , και γιατί πρέπει ή δεν πρέπει να το θέλει
Μετανοώ σημαίνει "αλλάζω τρόπο ζωής
Και πλησιάζω ο ανόητος , ο άμυαλος , προς την εξομολόγηση και την θεία κοινωνία δίνοντας σε μένα την λανθασμένη εντύπωση πως η θεία κοινωνία αποτελεί "βράβευση" επειδή κατάφερα για 10 - 20 - 30 - 40 μέρες να μην φάω κρέας
Και μένω στην σάρκα των βοειδών και χοίρων , των πουλιών και των ψαριών , και θεωρώ αυτή τη σάρκα "αμαρτωλή" προς βρώση , και κουβαλώ πάνω μου την άλλη , την δική μου , αυτή που δεν θα την φάει ποτέ άνθρωπος , αλλά την προσφέρω για τροφή στην αμαρτία
Και με τρώει η αμαρτία
Είτε με την παρουσία της , είτε με την απουσία της
Με την παρουσία της φθείρει και πνεύμα
Με την απουσία της πολεμά και πνεύμα
Κι εγώ στη μέση , με μια ελπίδα , μόνο μια , στην Αγάπη Του
Πουθενά αλλού
ΜΟΝΟ στην Αγάπη Του
Αλλά το τραγικό της υπόθεσης είναι πως αν χαθώ θα φταίνε τα δικά μου χέρια
Και τα δικά μου χέρια είναι σαν του μωρού , που μόλις αντιλαμβάνεται το κόσμο γύρω του και όλα θέλει να τα γευτεί , να τα πιάσει , να τα διαλύσει να δει τι έχει μέσα αυτή η μπαλίτσα η πολύχρωμη που κάνει γκλιν γκλον και άλλους αστείους θορύβους
Θα εξομολογηθώ και θα πάω για ακόμα μια φορά με την κρυφή φοβία μέσα μου πως ότι πω θα ξανασυμβεί
70 φορές το 7
και πάλι λίγες είναι ....

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Ένα καταπληκτικό κείμενο το οποίο αναφέρεται στην αλήθεια της "ανακοίνωσης των αμαρτιών", η οποία όμως είναι ηρωική πράξη, μεγάλη ομολογία. Το πρώτο και ίσως το σπουδαίο σκαλοπάτι, το οποίο θα μας οδηγήσει στην μετάνοια. Η αυτογνωσία, θ αμας φέρει στον Μεγάλο Γιατρό. Πολύ μου άρεσαι αυτη η σκέψη του γράφοντα. "Ανακοίνωση" και "μετάνοια" είναι πολύ κοντινές ταυτόσημες ένοιες.

Ανώνυμος είπε...

Συγκλονιστικό .....πραγματικό.....
ντρέπομαι να εκφράσω κάτι μπροστά σε αυτό το μεγαλείο κατάθεσης ψυχής.......
μου ανοίγεις τα μάτια.....

stefanos είπε...

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ...ΠΡΟΧΩΡΑ ... ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΝΝΟΙΑ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ...

Unknown είπε...

Mπορεί οι αμαρτίες να επαναλαμβάνονται, γιατί είμαστε άνθρωποι και οι άνθρωποι είναι αδύνατοι, ο Θεός όμως, βρίσκεται κοντά μας, όποτε μετανοιώσομε εκ βάθους καρδίας εκείνος, μας συγχωρεί.

Φυσικά, καλόν είναι και γνωστό πως δεν πρέπει να επαναλαμβάνομε τις αμαρτίες μας. Δεν είναι έτσι;

Αλλά είπαμε. ΄Ολοι αμαρτάνομε. ΄Ολοι νοιώθομε αδυναμία, αν όχι πάντα έστω και μια φορά στην ζωή μας.

Θέλει πολλήν δουλειά, πάρα πολύ δουλειά και να χυθεί πολλής υδρώτας μέχρι να αποχτήσομε μιαν δύναμη, τόση που να μην λυγίζει με τίποτα.

Την καλή μέρα μου.